2015 fietsen van Passau naar Wenen

Test

Thuisreis 25 juni

Woensdag 25 juni

 Ons plan was om 8:00 uur op te staan, we zijn eerder wakker en gaan er uit.

Wij staan nog in de schaduw van de bomen, het pad tegen over ons baadt in het zonlicht, zo ook onze engelse buurvrouw die al topless vol in de zon een bakje yoghurt eet. Zoals te verwachten is ons kamp in beweging. De eersten staan al aangekoppeld en gaan er vandoor, wij eten ons ontbijt en zwaaien ze uit. Gelijk met de rest ruimen we op draaien de pootjes in, koppelen aan, zwaaien elkaar uit en zijn onderweg. Ons laatste kamp is op Ria en Piet na leeg.

Ook vandaag passeren we elkaar en bij de lunchstop komen we niet-gepland nog 3 stellen tegen.

Totaal hebben we klein 900 km te naar huis voor de boeg.

Hamburg ligt ongeveer halfweg, heen hebben we de eerste overnachting na Hamburg gedaan, vandaag willen we weer na Hamburg stoppen, zodat we morgenochtend niet eerst starten met een file.

Het is bekend met ons moet veel verkeer door de Elbe tunnel en er zijn wegwerkzaamheden.

Al heel vroeg wordt 16 km file aangegeven, we gaan ervoor. Uiteindelijk valt het mee, het is vol, het staat af en toe stil maar het is te doen. We koersen op Bremen aan, halverwege Hamburg-Bremen gaan we de weg af en overnachten op een camping in Gyhum.

We krijgen Mika aan de telefoon, hij klinkt helder en blij en meldt dat om half drie de school uit is, wij vertellen dat we morgen weer thuis zijn dan zien we elkaar weer we hebben er zin in.

In Noorwegen hebben we buiten de gezamenlijk diners niet buiten de deur gegeten, vandaag zijn we voor de eerste keer een camping met restaurant. We zitten op het zonneterras, de schnitzels zijn zoals ze horen te zijn. We eten lekker.

 

Nog nooit beleefd, Joke hoort getik, is het binnen? Wat is het?. Binnen niets te bekennen als ze buiten kijkt roept ze me, er cirkelen hele grote bijen rond ons dak en de opstaande dakflap.
Gelukkig is alles dicht en kunnen ze niet naar binnen, ook bij de andere campers en caravans op het veld zien we kleine zwermen beien. Vlug gaan we naar binnen, na een halfuurtje horen we ze niet meer. 

 

 

Thuis 26 juni

Donderdag  26 juni

Vannacht geen last meer gehad van de bijen, er zijn alweer veel konijnen op het veld te zien.
Het gras is nat van de dauw. We beginnen onze laatste "vakantie dag" met een douche en verse broodjes. De eerste douche geeft geen warm water, ik probeer de tweede, twee minuten koud water en niets meer, de derde helemaal geen water! Ik was me bij de wasbak. Joke heeft dezelfde ervaring in de dames afdeling. De duitse broodjes zijn nog warm, een traktatie. Nog klein 400 km. naar Wognum.

 

Voor de grens stemmen we af op de nederlandse radio, waterhozen bij de Waddeneilanden.

 

We rijden door een paar heftige buien en vrezen voor onze geplande picknick. Voorbij Groningen is de lucht onbewolkt en vinden we een geschikte plek.

 

 Nog een “rukkie”, om 14:00 u. zijn we thuis.

 

 

 

De tuin is weelderig gegroeid er is snoeiwerk.

 

 

 

half drie Mika komt uit school

 

 

 

Overtocht en afscheid

 Dinsdag 24 juni

De wekker staat op 5:45 u. hoezo vakantie?  6:30 u. is gepland voor vertrek naar de boot voor de overtocht naar Denemarken.

 

Om half zes is er al volop beweging rondom ons, we blijven nog een kwartiertje doezelen.

Alleen even wassen de pootjes opdraaien en aankoppelen om kwart over vijf rijden we in kolonne de camping af.

 

Het is nauwelijks een kwartiertje rijden naar de haven, na nog eens een kwartiertje wachten wordt er gestart met inschepen.

 

Eerst gaan er vijf campers achteruit “het schip in” dan volgt onze rij.

 

We maken gebruik van de snelle boot, een catamaran die ons in 2 uur naar de overkant brengt. Een compact schip waar geen vrachtwagens op worden ingescheept. Er is ook geen roll on roll off systeem, alleen de achterkant kan open doormiddel van grote verticale schuifdeuren.

 

We moeten naar binnen rijden en achterin de bocht om zodat we weer met de neus naar achterstaan. De beladers geven nauwgezet aanwijzingen en dirigeren zo dat er zo efficiënt mogelijk geladen wordt. Als er zes caravans opstaan worden de laatste 2 tegen gehouden er komt een stroom luxe wagens naar binnen.

 

Er ontstaat onrust binnen onze groep het is eerder gebeurde dat er 1equipe niet mee kon. Gelukkig komt het goed de twee caravans worden als laatste geladen het hele spul staat binnen.

 

 

 

Voor ons zijn in de lounge plaatsen gereserveerd voor een ontbijt buffet. Dus bij het afvaren om 7.00 zaten we op de boot aan een uitgebreid ontbijt. Gedurende de hele reis kon er koffie of frisdrank naar behoeft e worden genomen.
 

De luiken zijn open, acterin de haven in.
Het ontschepen liep gesmeerd en om half tien waren we op de camping in Sindal.

 
 

 

 

In Sindal was het wisselend bewolkt. Zelfs een paar flitsen en donder in verderop drijvende wolken.  

 

Joke had behoefte om een tijdje te liggen en vulde de gemiste slaap aan. 

 

Met de bij de receptie gekochte internettoegang werk ik aan onze blog. Een trage verbinding, het duurt en duurt en als dan eindelijk het uploaden van de foto`s van 1 dag klaar bijna klaar is, valt de verbinding weg. Een uur werk naar de kl…….  Joke is nog onder zijl, ik begin opnieuw, het blijft veel tijd vragen, herhaaldelijk sla ik nu op, en het gebeurt opnieuw, de verbinding valt weg voordat ik klaar ben. Jammer dan maar later.

`s-Middags gaan we naar Lokken, van Boudewijn hebben we gehoord dat je daar met de auto het strand op kan dat willen we meemaken.

 Het is rustig in de badplaats en ja vanuit het centrum rij je zo het strand op.


Mooie gelegenheid om Joke aan de automaat te krijgen, ze rijdt de rest van de middag.

 

snoepwinkel in Sindal, met ambachtelijke snoepjes fabriek.





`s-Avonds afscheidsdiner in het hotel in Sindal. We frissen ons op en trekken gaan er in “gala” op af.






Er zijn weer twee tafels van 8 gedekt.
Het reisleider s echtpaar Ria en Piet, worden vrij gehouden qua organisatie.

Boudewijn zal als ceremoniemeester fungeren en enkele van zijn ervaringen vertellen.
Cor verzorgd het voorgebed.
Tinie leest een gedicht voor.
Ons is gevraagd of wij “iets wilden doen” na het hoofdgerecht.
Elly en Peter overhandigen ons gezamenlijke cadeau en Teun zorgt voor de afsluiting, al met al een heel programma met brede inbreng.





In onze voorbereiding naar het afsluitingsdiner was ik al van plan iets te gaan zeggen, de vraag paste dus goed.

Het idee was om over de groep en over alle deelnemers iets te zeggen.
Hoe hebben wij de reis beleefd en hoe hebben wij onze reisgenoten beleefd, een positieve karakterisering, gecombineerd en gekoppeld aan wat we allemaal hebben beleefd.

Samen hebben we het verhaal verteld en met de betrokkenen steeds het couplet gezongen.
Door inbreng van vele kanten wordt het een geanimeerde avond.

Reisleider Piet bedankt ook ons, hij karakteriseert de groep als geïnteresseerd, intelligent, fijn om mee op pad te zijn geweest. Een groep als nooit tevoren. 

We nemen uitgebreid afscheid van elkaar zodat we morgen kunnen volstaan we met een zwaai.

Joke en ik lopen terug naar de camping met een heel goed gevoel.

 

naar Kristiansand

Maandag 23 juni

 

We reizen vandaag naar Kristiansand we hebben alle tijd en stoppen onderweg meerdere keren.

Onze reisgenoten hebben hetzelfde ritme, we zien ze staan op rust plaatsen

 

 

 

 

 

en we komen ze tegen op plekken waar ook wij zijn gestopt.

 

 

 

 

op vakantie of aan het werk?

 

 

 

 

 

Om 15:00 uur zijn we op een camping naast een jachthaven, we staan op camperplaatsen dicht op elkaar.

 

We doen boodschappen voor de laatste dagen en zitten daarna lekker in de zon met een biertje. Steeds meer sluiten zich aan, we bereiden ons voor op de wedstrijd .

 

 

 

 

 

 

Piet heeft de caravan zo neergezet dat de schotel niet belemmerd wordt.

 

Om 18:00 zitten we weer klaar voor de wedstrijd Nederland-Chili, sommigen eten snel tijdens de rust wij doen dat na de wedstrijd, het gaat moeizaam maar nederland wint. uitslag 2-0.

 

 

 

 

 

Ruïne-kerk van Sola

Zondag 22 juni

Voor ons, niet reguliere kerkgangers begint een aangenaam ritme in de weken te komen.

We bezinnen ons in de Ruïne-kerk van Sola. Samen de dag beginnen anders dan tijdens de reis geeft extra verdieping, wij ervaren het als waardevol.

 

 

 

 

 

 

 

Eerder zongen we a capella er was geen orgel,  vandaag ontpopt Nelis zich als organist en begeleidt de gezangen. We zingen graag, maar de melodieën en teksten kennen we niet,we luisteren goed naar Elly en sluiten ingetogen aan.De overdenkingen die Piet meegeeft zijn boeiend.

 

De locatie is weer uniek, de dikke muren van grote brokken natuur steen.

 

De dakconstructie en aftimmering van robuust eikenhout.

 

 

 

 

 

 

 

 

Dit gecombineerd met grote heldere glasplaten in de openingen, prachtig.

 

Door de glazen raampartij over de gehele lengte van de kerk in de nok is het licht en zijn alle details mooi zichtbaar. Een plek die goed voelt.

 

      

 norwegian style

Naar idee van






Boudewijn is er op de weg naar het dorp een museum van materieel. 
Beiden zijn we geïnteresseerd in rollend materieel voor ons is dit net een snoepwinkel.

In de omgeving zien we bij herhaling kranen van aannemer Stangeland en op weg naar de excursie gister kwamen we langs het bedrijf.

Zo te zien een grote welvarende aannemer van grond en wegwerken. Samen gaan we op pad, het museum is geopend maar onbemand.

Binnen zit een jonge vrouw op de bank haar baby te voeden terwijl vader met een peuter als enige bezoekers rond lopen. 





Er staat een hele serie tractoren vanaf 1930 tot heden.

Antieke vrachtwagens, een prachtige brandweerwagen, er staan brommers- motoren- luxewagens en alles in puike “concours” conditie, chapeau voor de restaurateur.

Fantastisch dat deze prive collectie vrij voor iedereen te zien is, het onbemand zijn kenmerkt een stuk van de noorse cultuur, respect voor een ander z`n spullen.

Als dank schrijven we in het gasten boek en laten het museum achter zoals we het aantroffen

 



   

 

 

 

 

 Ko, herken je deze nog?